Aan een van de wanden van de kantine van dit bedrijf hangt een Delftsblauw tegeltje waarop “Niet lullen maar poetsen!” geschreven staat. Daarnaast een door alle spelers gesigneerd Feyenoordshirt. En dat zijn niet de enige uitlatingen die erop wijzen dat dit een bedrijf vol DOENERS is. Maar vergaderen daar DOEN ze hier dan weer niet aan. Het bedrijf is gespecialiseerd in de vervaardiging en het transport van grote metalen constructies. Behoorlijk zwaar werk dus waarbij flink aangepakt moet worden. En gaat er eens iets fout, dan wordt dat met een flinke dosis extra inspanning wel weer gecompenseerd. Flauw zijn ze hier niet.
Het is pauze. De kantine loopt nu vol met kerels waar je stuk voor stuk echt geen ruzie mee wilt. “HUGO!” roept Henk die meewerkend voorman bij de logistiek is en dus zelf ook weet wat aanpakken
is. “Er staat een vrachtwaguh me un kapotte startmotor op ut terrein die alles ophoudt. Help ff om um aan de kant te douwe!”. Hugo de heftruckchauffeur formaatje dubbele kleerkast staat zwijgend
op en loopt achter Henk aan. Terwijl ze de kantine uitlopen komen ze Jan en Jaap tegen die, ondanks dat ze in het bedrijf tegenwoordig een kantoorbaan vervullen in de werkvoorbereiding en
facturatie, ook niet bepaald een onderontwikkelde spiermassa hebben. “Vrachtwaguh opt terrein. Douw um zo ff weg willen jullie?” zegt Henk.
“Oh dan help ik ook wel even mee.” Dat zegt Wigbert, een jonge, pientere gast van nog geen 25 die hier sinds een paar jaar als lasser en constructiemedewerker werkt. Met zijn fragiele voorkomen
valt hij een beetje uit de toon. Bovendien is hij iemand die de zaken vaak eerst even heel goed bekijkt. Hij duwt als enige vrijwel wekelijks een formuliertje in de ideeënbus, die overigens de
afgelopen 8 maanden niet een keer is geleegd. “Ik verwacht nie da jouw bijdraguh veul uit zal makuh” grinnikt Henk. “Eet jij je boterhammekes nu maer us eerst op en laat echt werk door ons DOEN”.
Maar Wigbert loopt toch achter Henk en Hugo aan.
Als ze bij de vrachtwagen komen beginnen Henk en Hugo meteen aan de achterkant van het gevaarte te duwen terwijl Wigbert op een stapel pallets aan de zijkant gaat zitten. Een paar meter moet die
vrachtwagen van zijn plaats om de geblokkeerde doorgang weer vrij te maken. De eerste decimeters zijn door Henk en Hugo al overbrugd als het rollen van de wielen ineens abrupt stagneert. Als
beiden even rustpauze nemen rolt de vrachtwagen zowaar zelfs weer iets naar achteren. Henk en Hugo zetten
dus meteen weer aan en het zweet gutst nu van hun voorhoofden. “Godverdommuh duwuh Hugo” zegt Henk, maar het voertuig stagneert weer volkomen.
Vanaf de stapel pallets kijkt Wigbert met een grote grijns op zijn gezicht toe hoe de beide mannen zich een ongeluk duwen zonder resultaat. “Wat zit jij nou stom te lachuh, ken jij het betur”
zegt Henk tegen Wigbert terwijl die laatste een rolletje Rolo uit zijn zak haalt en er eentje in zijn mond steekt. “En waar blijvuh die
nondedjuse Jan en Jaap?”. “Ik wed voor 25 Euro” zegt Wigbert tegen de duwers “dat ik die vrachtwagen van zijn plaats krijg met één enkele Rolo”. “En hoe wou je da dan wel nie DOEN” zegt Henk
hijgend. “Heel eenvoudig” zegt Wigbert, “door hem aan jou aan te bieden”. Henk kijkt vragend, zijn spieren verslappen, hij
waant zich al 25 euro rijker en grijpt richting de rolo die hem wordt aangereikt. Ook Hugo staakt zijn duwactie want wat heeft het nog voor zin. Hij krijgt ook een chocolaatje.
Ogenblikkelijk komt het zware gevaarte tot verbazing van de twee mannen vanzelf in beweging. Het rolt de
verkeerde kant op maar dat is beter dan stilstaan. Snel springen ze opzij om niet overreden te worden. Gebroederlijk staan Henk, Hugo en Wigbert nu naast elkaar te kauwen waarbij enkel die
laatste niet volledig verbaasd uit zijn ogen kijkt over wat er gebeurt. Als de voorkant van de kleine vrachtwagen langzaam aan hen voorbij rolt zien ze Jan en Jaap. “Ja zo gaat ie eindelijk goed,
douwe jonguh” zegt Jan tegen Jaap. “Toch vreemd dat we er aanvankelijk totaal geen beweging in kregen he”.
“Misschien in het vervolg toch eerst even de actie afstemmen met elkaar” zegt Wigbert waarna hij
wegloopt. Henk verslikt zich nu in zijn Rolo. Afstemmen, vergaderen, hij moet er niet aan DENKEN.
Reactie schrijven