Over de soms grappige misverstanden die ontstaan in zakelijke communicatie met je kinderen erbij.
Niet lang geleden zag ik een hilarisch filmpje van een meneer die als deskundige werd geïnterviewd door de BBC. De man was gewoon thuis aan het werk, dat was wel duidelijk. Het interview vond plaats via beeldbellen. Tijdens het uiterst serieuze gesprek kwamen een voor een zijn beide kinderen de werkkamer binnengemarcheerd op live televisie. Dat was niet de bedoeling. De man geneerde zich enorm en de situatie was uiterst lachwekkend. Net als de wijze waarop zijn echtgenote de beide deugnieten vervolgens vrij hardhandig weer naar buiten wist te werken. Op dat moment had ik niet gedacht dat ik zelf ook een keer een soortgelijk moment zou meemaken.
Wat was er aan de hand? Nou, via een van de vele websites waarop opdrachten voor freelancers worden aangeboden, was ik in contact gekomen met een onderneemster aan de andere kant van het land, “Hanna”. Ze had behoefte aan iemand die wat adviesopdrachten van haar zou overnemen en ik had daarop gereageerd. Het blijft iets aparts dat je tegenwoordig zo gemakkelijk met mensen in contact kunt komen en zaken kunt doen. En dat vrijwel zonder dat je iets van elkaar weet en zonder echt een beeld te hebben van wie de ander eigenlijk is. Die middag zou Hanna me even bellen om een aantal zaken uit te leggen en door te spreken. En we zouden elkaar zo wat beter kunnen leren kennen. Het kwam me niet helemaal goed uit want op woensdagmiddag zijn mijn beide kinderen vrij van school en moet mijn eigen vrouw werken. Maar als freelancer probeer je je een beetje flexibel op te stellen naar potentiele klanten.
Die middag zou Hanna me even bellen om een aantal zaken uit te leggen en door te spreken. En we zouden elkaar zo wat beter kunnen leren kennen. Het kwam me niet helemaal goed uit want op woensdagmiddag zijn mijn beide kinderen vrij van school en moet mijn eigen vrouw werken. Maar als freelancer probeer je je een beetje flexibel op te stellen naar potentiele klanten.
Hanna belde me en begon vrijwel direct met haar uitleg. Ik had mijn kinderen gewaarschuwd dat pappa een belangrijk telefoontje zou krijgen en had me daarom teruggetrokken op de qua geluid meest geïsoleerde plek van ons huis, namelijk de gang. Hanna vertelde veel inhoudelijk dingen en ik had af en toe moeite om het te volgen. Het werd nog lastiger toen de deur openzwaaide en mijn dochter theater begon te maken. Net als die meneer van de BBC probeerde ik haar te negeren, zachthandig de deur uit te duwen en met gebarentaal duidelijk te maken dat ze even niet gewenst was. Ondertussen ging Hanna aan de telefoon door met haar verhaal en probeerde ik er zoveel mogelijk van te begrijpen.
Mijn dochter van vier jaar oud besloot echter niet mee te werken, bleef vragen stellen en aandacht eisen. Hanna had blijkbaar weinig in de gaten en vervolgde nog altijd haar zakelijke verhaal. Ik
merkte dat mijn hersenen de input vanuit 2 kanten op enig moment niet meer konden behappen. En daar gebeurde het, ik schoot uit mijn slof. “Potverdorie Hanna, kun jij nu niet even 5 minuten je
mond dicht houden?”. Aan de andere kant van de lijn werd het stil. ”Ik ben verdorie even bezig, dat merk je toch. Maar nee jij ratelt maar door en blijft maar aan mijn kop zeuren.” Ik verloor
totaal mijn geduld en zei erg genoeg: “Hou eens heel even je klep zeg”. Mijn dochter hoorde het allemaal en maakte zich direct uit de voeten.
Aan de telefoon was het nog steeds doodstil, ook nadat ik enkele keren “hallo?” in de hoorn riep. Toen zei Hanna op verbouwereerde
toon dat ze de wijze waarop ik tegen haar was uitgevallen niet erg kon waarderen. De sfeer was ineens erg gespannen zo voelde ik. Ik moest even schakelen om haar opmerking te kunnen begrijpen.
Maar daar viel het kwartje, ik moest er van glimlachen. “Oh Hanna, wellicht is het goed wanneer ik je allereerst even over iets persoonlijk informeer ten aanzien van mijn dochter die hier
momenteel ook in huis rondloopt”. “En dat is?” vroeg Hanna op bitse toon. Terwijl ik een lach niet kon onderdrukken zei ik “nou, die heet ook Hanna”.
Deze column is door Ondernemersgevoel.nl geschreven in opdracht van www.freelancer.nl en wordt ook op die website gepubliceerd. Freelancer.nl is een marktplaats voor vraag naar en aanbod van freelance opdrachten.
Leuke column? Deel hem dan met anderen via een van onderstaande opties:
Reactie schrijven