Ondernemer word je omdat je je eigen weg wilt gaan
We schrijven het jaar 1962. Een kazerne ergens in het land. Bij gebrek aan oorlog was er weinig te doen. Maar de militaire dienstplicht bestond toen, dus er liepen heel wat soldaten rond die zich stierlijk aan het vervelen waren. Een van hen, een Sergeant-majoor, had het daar wel moeilijk mee. Het was zijn beroep om orders uit de delen, om anderen te commanderen. En dan is het lastig wanneer er niks hoeft te gebeuren. Maar nu had hij een plantenbak ontdekt, ergens naast een van de gebouwen. En de bloemetjes hingen er wat slapjes bij.
Hij wenkte een militair die net voorbij liep. “Soldaat Verdonschot” commandeerde hij. “De plantjes hebben water nodig. Ga het halen in je helm. En vlug.” De soldaat waarin ik een jonge versie van
mijzelf ontdek, ging snel op weg. Even later kwam hij terug met water in zijn helm. In zo’n helm zitten echter kleine luchtgaatjes en langzaam ontsnapten daar kleine druppeltjes water uit. De
soldaat wilde het snel over de plantjes gooien maar………. “Inspectie” zei de Sergeant-majoor. Toen sloeg hij de helm uit de handen van de soldaat en zei: “Je hebt gemorst. Ga nieuw water halen, tot
aan de rand”.
Opnieuw haastte de soldaat zich naar een waterreservoir. Wanneer hij het waterpeil tot aan de rand wilde handhaven totdat hij bij zijn “baas” was, zou hij vlug moeten zijn. Hij liep daarom nu een
stuk sneller dan de eerste keer. Het aantal druppeltjes dat aan de onderkant ontsnapte was nu beperkt. Maar doordat hij snel liep had hij weinig controle over de helm en sloeg het water er nu aan
de zijkanten overheen. Logisch natuurlijk. Andermaal voerde de Sergeant-majoor een inspectie uit en andermaal werd de helm met water, nog voordat het de bloemetjes had bereikt, uit de handen van
de soldaat geslagen.
Een derde keer ging deze soldaat nu op weg om water te halen. Zijn aanpak was dit keer hetzelfde als de eerste keer. Hij deed het rustig aan, maar natuurlijk kon hij het ontsnappen van de druppels uit de helm weer niet voorkomen. Toen hij bij de Sergeant-majoor terugkwam keerde die zich naar hem toe om andermaal een oordeel te vellen. De Sergeant haalde adem om opnieuw zijn stem te verheffen en balde zijn vuist om een derde keer de helm uit de handen van de Soldaat te meppen. Maar die was hem dit maal te vlug af en voordat de helm uit zijn handen werd geslagen gooide hij de inhoud ervan vol in het gezicht van de Sergeant-majoor. Die stond er versteend en als een verzopen kat bij.
Het was een vrijdag. Alle militairen mochten dit weekend naar huis. Maar dat gold niet voor de soldaat die deze actie had uitgevoerd. Hij moest iedere nacht van dit weekend op wacht staan en
overdag aardappels schillen. Hij was enorm “het haasje” met andere woorden. Maar dat had hij er graag voor over gehad.
Je mag weten, ik ben er best trots op. Trots dat deze soldaat 15 jaar later dit volledige gebrek aan acceptatievermogen van een dergelijke vorm van autoriteit, aan mij zou doorgeven toen hij mijn
vader werd. Het zou trouwens absoluut niet fair zijn wanneer ik zou beweren dat al mijn vroegere bazen hufters waren. Sommigen waren erg respectvol naar mij en mijn collega’s. Anderen dan weer
een stuk minder. Ook onder de klanten waren er die zich nogal eens “vervelend bazerig” gedroegen. Maar ja, je moest het dan maar accepteren omwille van het commerciële belang voor de organisatie
waar je voor werkte.
Begrijp me niet verkeerd. Ik doe graag iets voor mensen en maak het ze met veel plezier naar de zin. Maar daar verwacht ik wel een zekere mate van respect voor terug en geen bullebakkerij. En mijn grenzen zijn wat dat betreft best snel overschreden. Het zal mede daarom zijn dat ik er op enig moment voor gekozen heb om mijn brood als zelfstandig ondernemer te gaan verdienen. Zodat ik “mag” maar naar niemand “moet” luisteren en ik in elk geval de volledige vrijheid ervaar om te reageren zoals ik dat wil. Misschien herken je dat wel.
Deze column is door Ondernemersgevoel.nl geschreven in opdracht van www.freelancer.nl en wordt ook op die website gepubliceerd. Freelancer.nl is een marktplaats voor vraag naar en aanbod van freelance opdrachten.
Leuke column? Deel hem dan met anderen via een van onderstaande opties:
Reactie schrijven